Ewangelie opisują nam jedną z piękniejszych scen związanych z narodzeniem Pana Jezusa. Oto mędrcy ze wschodu, wiedzeni pojawieniem się na niebie niezwykłej gwiazdy, udają się do Betlejem i tam znajdując dziecię oddają mu pokłon i ofiarują dary; złoto, kadzidło i mirrę. Tradycja chrześcijańska zwie ich  królami i zna ich pod imieniem; Kacpra, Melchiora i Baltazara. Kim oni byli, czy było ich trzech? Co o nich wiemy?  

Otóż przede wszystkim nie byli oni królami i prawdopodobnie nie było ich trzech. Królami zostali dopiero w VII wieku, kiedy Kościół uznał Chrystusa z Króla królów. Wydawało się więc logiczne, że do Betlejem przyszli właśnie inni królowie, aby oddać mu hołd. Jednak wszystko wskazuje na to, że byli oni astrologami perskimi, kapłanami zaratusztrianizmu, religii która była zbliżona do judaizmu i jej wyznawcy oczekiwali także na Mesjasza. Przez wieki sądzono, że owi mędrcy pochodzili z Babilonu, ale naukowcy twierdzą, że odbyli oni bardzo wyczerpującą podróż. Z Babilonu do Betlejem droga była łatwa i szybka, natomiast z Persji wynosiła ok. 1,5 tys. kilometrów. Zresztą najstarsze ikonografie pokazują ich jako wędrowców na wielbłądach, podróżujących przez pustynię. Z Babilonu przyjechaliby na koniach. . Poza tym w Bazylice Narodzenia Pańskiego w Betlejem, przedstawieni są oni w szatach kapłanów perskich. Dlatego też chyba, gdy w VII w. Persowie zdobyli Ziemię Świętą, nie zniszczyli tej bazyliki.

Ich imiona znane są dopiero od VIII wieku i są najprawdopodobniej wytworem pewnej pobożności chrześcijańskiej i symboliki.  Tradycja chrześcijańska ich liczbę określa na trzech, dlatego że złożyli trzy dary. Mieli oni reprezentować trzy rasy ludzkie; Kacper ? białą, Melchior ? czarną a Baltazar ? żółtą.  Ilu ich było naprawdę? Nie wiemy. Biblia wyjaśnia nam tylko, że było ich więcej niż jeden.

Ponieważ niewątpliwie doskonale znali się na astronomii i zaobserwowali niezwykłe zjawisko na niebie, a jak już wspomniałem sami oczekiwali na Mesjasza, wyruszyli w podróż. Pismo św. wspomina nam o nich także w kontekście rozmowy z Herodem. Niewątpliwym jest to, że przybyli do Betlejem, że oddali pokłon Chrystusowi, natomiast ich liczba, ich imiona i wiele innych przekonań związanych z obecnością przy Chrystusie, mogą być legendami wynikającymi, jak już zaznaczyłem, z pobożności ówczesnych chrześcijan, symboliką związaną z narodzeniem Chrystusa i oczekiwaniami związanymi z Jego życiem.